Ομόνοια plus ή Ομόνοια place; Στην προκειμένη περίπτωση και τα δύο. Plus διότι επιτέλους, με πρωτοβουλία του Δήμου της Αθήνας, η πλατεία της Ομόνοιας αναμορφώνεται. Τα ημιτελή, εδώ και 17 χρόνια, μπλοκ από τσιμέντο αντικαθίστανται από ένα πιο «φιλικό» στο μάτι σχέδιο. Κάτι που να θυμίζει περισσότερο πλατεία και συγκεκριμένα τα χαρακτηριστικά σιντριβάνια που εγκαινίασαν τη δεκαετία του 1960. Που νοσταλγούμε μεν στις παλιές φωτογραφίες και στα πλάνα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, αλλά πάλι γκρίνιαξαν κάποιοι όταν άκουσαν γι’ αυτό το νέο σχέδιο αναμόρφωσης. Το place αναφέρεται σε περασμένες «χρυσές» εποχές. Τότε που η Ομόνοια ήταν μια κοσμοπολίτικη – τουλάχιστον ως προς τους ευσεβείς πόθους των Αθηναίων – πλατεία. Οπως την τραγουδούσε το 1954 η Ρένα Βλαχοπούλου (και η Σοφία Βέμπο και αργότερα η Μαρινέλλα). «Πλατεία κοκέτα, φαγιά σε πακέτα / τσατσάρες, στιλό και λαχεία / και χαζοί από την επαρχία / δυο μέτρα πιο κάτω, πολύ ορεξάτο / παρφέμ ένα γύρω σκορπίζει / το ντονέρ το κεμπάμπ που γυρίζει […] κάποιου εκεί κουλουρτζή ο νταβάς / να η Ομόνοια place».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή