Εχω προλάβει την επίσημη λογοκρισία. Λόγω επαγγελματικών συνθηκών μάλιστα ξέρω ακριβώς τη διαδικασία της, όσον αφορά τουλάχιστον τους στίχους των τραγουδιών. Ετος 1980, μόλις είχα τελειώσει το σχολείο και δούλευα στη δισκογραφική εταιρεία Lyra. Ενα από τα καθήκοντά μου ήταν να πηγαίνω τους στίχους των τραγουδιών που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν σε δίσκο (ναι, δεν υπήρχαν ακόμη cd) σε κάποιο όροφο του υπουργείου Προεδρίας, στη στοά της οδού Κριεζώτου. Εκεί ήταν το γραφείο του κυρίου Χατζητάδε. Θεωρητικά, ήταν ο λογοκριτής. Μη φαντασθείτε κάποια φιγούρα βγαλμένη από έργο του Μπράντμπερι. Ενα συμπαθητικό ανθρωπάκι ήταν, με πιτυρίδα στους ώμους, μπασμένο στα χρόνια, γεροντοπαλίκαρο, που τον καταδυνάστευε, όπως είχα καταλάβει, η μητέρα του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή