Η πανδημία του φόβου

…Ηταν πριν από λίγες ημέρες όταν μια συνάδελφος έλαβε δέμα από την Κίνα. Η ετικέτα ανέφερε ως τόπο προέλευσης κάποια ασιατική πόλη, ένα όνομα σαν αυτά που κατακλύζουν τα δελτία ειδήσεων από όταν ο φονικός κορωνοϊός μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας. Η σκηνή θα περνούσε, άλλοτε, απαρατήρητη. Αυτή τη φορά, όμως, το ερώτημα ξεπρόβαλε σχεδόν αντανακλαστικά: «Το παραλαμβάνω;». Ακόμη κι αυτό που μοιάζει αυτονόητο με στοιχειώδη ψυχραιμία, πλέον υπόκειται σε δεύτερη σκέψη: ένα περιβάλλον γενικευμένου πανικού έχει αρχίσει να εδραιώνεται σταδιακά στον πλανήτη φωτίζοντας, ίσως, την απαρχή μιας διεθνούς φρενίτιδας. Ταξίδια ακυρώνονται – ακόμη και για προορισμούς που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Κίνα.  Σχολεία αναβάλλουν προγράμματα ανταλλαγής μαθητών. Καταστήματα δηλώνουν ευθαρσώς ότι «απαγορεύεται η είσοδος σε Κινέζους». Στην Αυστραλία δεν τους θέλουν στα μαθητικά θρανία, στην Αγγλία ως διπλανούς στα λεωφορεία, ενώ γερμανικές εφημερίδες κάνουν ανοιχτά λόγο για «κορωνο-ρατσισμό». Η επιδημία του φόβου τείνει να γίνει χειρότερη ασθένεια από την ίδια την επιδημία. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε θηρία, η λογική εξαφανίζεται και όπου υπάρχει φόβος, η χειραγώγηση βρίσκει πεδίο δόξης λαμπρό.