«Τα τραγούδια είναι ρόλοι, μονόπρακτα»

Η φράση «Αυτό που θέλεις στη ζωή το καταφέρνεις» θα μπορούσε να είναι από εγχειρίδιο αυτοβελτίωσης – και πιθανόν ο γράφων να την έβλεπε κριτικά. Ομως είναι ο τίτλος των εμφανίσεων της Γιώτας Νέγκα στον Σταυρό του Νότου Plus (κάθε Σάββατο για τρεις ακόμη παραστάσεις) αλλά και του νέου της δίσκου (με τον Μερτζάνο και τον Μωραΐτη). Και είμαι βέβαιος – μετά τη συνάντησή μας σε καφέ του Κεραμεικού με τη σπουδαία ερμηνεύτρια – πως η ίδια το εννοεί και το πιστεύει. Ειλικρινής, πηγαία και με ατόφιο το λαϊκό αίσθημα, κλείνει φέτος τριάντα χρόνια στο ελληνικό τραγούδι, έχει ένα νέο δίσκο στα σκαριά, ετοιμάζει τη βαλίτσα για την περιοδεία της σε Αυστραλία αν και καταλαβαίνεις αμέσως πως η Γιώτα Νέγκα ποτέ δεν άλλαξε από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στη μουσική σκηνή «Εμμετρο» στο Μοσχάτο, ή πρωτοδούλεψε σε ρεμπετάδικα του ’90 με πρόσωπα όπως ο Αντώνης Ρεπάνης. Μόνον εξελίχθηκε, άνοιξε το ρεπερτόριό της, αποτέλεσε μια σταθερά για τους δημιουργούς και μάλιστα σε άνυδρη εποχή για τη δισκογραφία. Και το βασικό: τέθηκε στο κέντρο μιας νέας εποχής για το τραγούδι όπου με ονόματα όπως ο Μερτζάνος ή ο Καραμουρατίδης αλλά και παλιότερης γενιάς όπως ο Καλαντζόπουλος ή ο Κορακάκης και ο Λειβαδάς ή ο Κραουνάκης, χάραξε τον δικό της δρόμο χωρίς να της χαριστεί τίποτε.