Ο ολισθηρός μονόδρομος της Γερμανίας

Η απελπισμένη παρέμβαση Μέρκελ στα γεγονότα της Θουριγγίας, όπου το ίδιο της το κόμμα την αγνόησε και συμμάχησε με την AfD για να εκλέξει τοπικό πρωθυπουργό, μπορεί να ανέσχεσε για λίγο τη μετάβαση της γερμανικής Ακροδεξιάς στην εξουσία, όμως, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δεν λέει πια και πολλά. Αντίθετα, πολλά λέει το γεγονός ότι φτάσαμε ως εδώ. Και η κύρια ευθύνη γι’ αυτό είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό της ίδιας της Μέρκελ που κυβερνά τόσα χρόνια τη χώρα και, ουσιαστικά, την Ευρώπη. Και είναι περίπου βέβαιο ότι η τωρινή παρέμβασή της όχι απλώς δεν θα σταματήσει την πορεία της γερμανικής Ακροδεξιάς, αλλά, πιθανότατα, θα την ενισχύσει. Η Γερμανία έχει εισέλθει πλέον σε ολισθηρό μονόδρομο, και αυτή η πορεία λογικά δεν ανακόπτεται. Ειδικά από εκείνους στους οποίους κατά βάση οφείλεται ότι ένα φαιδρό περιθωριακό πολιτικό γκρουπούσκουλο κατάφερε, μέσα σε λίγα χρόνια, να γίνει κόμμα εξουσίας, χωρίς το οποίο θα είναι όλο και πιο δύσκολο να κυβερνηθεί η χώρα. Σε αυτόν το μονόδρομο οδήγησε η ίδια η Μέρκελ, το κόμμα της, η πολιτική της, τα μέσα που επηρεάζει, η λογική που υπηρετεί και, φυσικά, ο Σόιμπλε: ο αρχιτέκτονας της κοινής πλεύσης με την Ακροδεξιά.