Η διαχείριση της ιστορικής μνήμης είναι πάντοτε υπόθεση του παρόντος. Οταν μιλάμε για το παρελθόν, στο επίπεδο των σημαντικών στιγμών ή ορόσημων που διαμορφώνουν το υποτιθέμενο «ιστορικό συνεχές» μιας κοινωνίας, στην πραγματικότητα πάντα ερμηνεύουμε το παρελθόν υπό το φως του παρόντος και με βάση τις προτεραιότητες αυτού του παρόντος, τις κοινωνικές συνθήκες και τα ιδεολογικά προτάγματά του. Γι’ αυτό και μπορεί να έχουμε ακόμη και «πολέμους της μνήμης», εάν υπάρχουν συγκρουόμενες προσλήψεις του παρελθόντος που υποκρύπτουν εξίσου συγκρουόμενες τοποθετήσεις για το σήμερα. Γι’ αυτό και είναι ορθό να μιλάμε για κατασκευή ή παραγωγή του παρελθόντος και όχι για την ακριβή αποτύπωση ή εκτίμησή του. Αυτό αποτελεί έναν κοινό τόπο της ιστορικής επιστήμης.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ