Οταν αποχωρούν, οι μεγάλοι ηγέτες σπάνια φεύγουν με κρότο. Η μετά-εποχή συνήθως σημαδεύεται από μια αμήχανη ησυχία. Κάπως έτσι συνέβη και στη Γερμανία. Οταν η Ανγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε πως παραιτείται από την ηγεσία του κόμματός της και εκκίνησε τις διαδικασίες για τη διαδοχή της, οι εφημερίδες έγραψαν, τα κανάλια είπαν, οι πολιτικοί συζήτησαν και στο τέλος, μετά την εκλογή της Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, όλοι σιώπησαν. Η Μέρκελ, άλλωστε, δεν είχε φύγει ακόμα και η «ΑΚΚ» ήταν μια καθαρά δική της επιλογή. Φίλοι και αντίπαλοι ήλπιζαν, ακόμα και υποσυνείδητα, πως τίποτα δεν θα άλλαζε. Μπορεί το σημείο αναφοράς τους να είχε πάρει τον πολιτικό δρόμο χωρίς γυρισμό, όμως ήταν ακόμα εκεί. Και, εκτός της φυσικής παρουσίας, η «Μητέρα» ήταν ακόμα αρκετά ισχυρή για να επιβάλει τον επόμενο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή