Ο χρόνος διάρκειας ενός ντοκιμαντέρ είναι στιγμή συμπύκνωσης νοήματος και εντυπωσιασμού. Τόσο όσο χρειάζεται δηλαδή ο εξαντλημένος και ταυτόχρονα απορροφημένος θεατής από τις ριπές εικόνων που πλημμυρίζουν την ύπαρξή του προκειμένου να γοητευτεί και στη συνέχεια να κατανοήσει μια ερευνητική προσπάθεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή