Αρκεί, σύμφωνα με τον Οσκαρ Ουάιλντ, ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν’ αγαπήσεις. Ομως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις. Η διαπίστωση δεν αφορά μόνο όσους γιόρταζαν χθες, αφορά από τα μνημονιακά χρόνια κι έπειτα σχεδόν ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Από τις 11 Νοεμβρίου του 2011 που ορκίστηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου μέχρι σήμερα που ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει σε κάθε ευκαιρία την επιθυμία του να προκύψει από την κάλπη της απλής αναλογικής μια «προοδευτική κυβέρνηση» με το ΚΙΝΑΛ, κόμματα που άλλοτε έμοιαζαν δυο ξένοι ερωτεύονται ακαριαία, παντρεύονται με συνοπτικές διαδικασίες και αφού χωρίσουν προσπαθούν να πείσουν το εκλογικό σώμα να ξεχάσει. Οι αναμνήσεις, όμως, πάντα ξαναγυρίζουν γιατί τα love stories διαδέχονται το ένα το άλλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή