αραπέμπω σε κείμενά μου πριν από 35 περίπου χρόνια. Δεν άλλαξα οπτική και κρίση: «Η φάρσα έχει μαζί με την τραγωδία και την κωμωδία την ίδια ιερή καταγωγή και το ίδιο βαθύρριζη. Ηδη ο Αριστοφάνης σε πρώιμες κωμωδίες του αναφέρεται στη μεγαρική φάρσα, στη δωρική λαϊκή βωμολοχική “πλαστή» μίμηση. Μπορώ μάλιστα να πω ότι ο Αριστοφάνης μ’ όλο που υποκύπτει συχνά στη γοητεία της φάρσας από τα Μέγαρα, είναι ο πρώτος “συκοφάντης” της, αφού είναι ο πρώτος που της καταλόγισε αφέλεια, χυδαιότητα, ανευθυνότητα και πολιτική ανωριμότητα, χαρακτηρισμοί που την ακολουθούν και σήμερα. Τους ίδιους λιβέλους έγραψε για τη φάρσα και ο Μπέρναρντ Σο και δεκάδες άλλοι πουριτανοί, πολιτικοί, θρησκευτικοί και αισθητικοί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή