Ρούχα «αφηγούνται» ιστορίες βιασμών

Η Λάια Αβρίλ, μια νεαρή ισπανίδα καλλιτέχνις, παρουσιάζει στο Παρίσι μια νέα έκθεση με τίτλο «Μια Ιστορία Μισογυνισμού, Κεφάλαιο 2: Σχετικά με τον βιασμό». Η Αβρίλ χρησιμοποιεί φωτογραφίες, μαρτυρίες, αντικείμενα που καθιστούν προφανή τη δημοσιογραφική της κατάρτιση. Το όριο μεταξύ της τέχνης και του ακτιβισμού διαλύεται καθώς η Αβρίλ αφομοιώνει τις ανθρώπινες ιστορίες και στη συνέχεια τις παρουσιάζει έτσι ώστε «οι θεατές να μπορούσαν να συσχετιστούν». Τεράστιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες ρούχων που ανήκουν σε άτομα που βιάστηκαν εκτίθενται στους τοίχους της παρισινής γκαλερί «Les Filles du Calvaire». Πάνω από τις εικόνες βρίσκονται οι μαρτυρίες τους. Και δίνουν γροθιά στο στομάχι. Η εικόνα του όμορφου νυφικού φορέματος από το Κιργιστάν το οποίο φορούσε η Αλίνα διηγείται ότι η κοπέλα ήταν θύμα του ala kachuu. Μιας μορφής απαγωγής νύφης που εξακολουθεί να υφίσταται ως έθιμο στη χώρα. Αφού συνέβη η αρπαγή της, στη συνέχεια υποχρεώθηκε να παντρευτεί τον άνδρα που την «έθελξε». «Ημουν 21 ετών, φοιτήτρια στο τέταρτο έτος στο Πανεπιστήμιο Αραμπάεφ» λέει η μαρτυρία της. «Ηθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας». Μετά την επίθεση φοβόταν ότι θα ήταν ατιμασμένη. «Η γιαγιά μου μού ζήτησε να μη σπιλώσω την τιμή της οικογένειας». Ετσι, η Αλίνα έβαλε το φόρεμα και παντρεύτηκε τον άντρα που τη βίασε.