Κεντρικό θέμα που έθεσε η μελέτη του Greek Diaspora Project του SEESOX για τη διασπορική και διεθνική ευεργεσία (Diaspora and Transnational Philanthropy) ήταν ο αυξανόμενος ρόλος της ευεργεσίας σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από πελατειακές πρακτικές και κρατικισμό. Συγκεκριμένα, την περίοδο της κρίσης οι κυβερνήσεις αναζήτησαν ευεργετικούς πόρους για να καλύψουν τα κενά που προκάλεσαν οι δημοσιονομικές περικοπές. Αυτοί οι ευεργετικοί πόροι όμως ανήκουν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα που έχουν προικοδοτηθεί κυρίως από τον εφοπλισμό και πουύ εμφορούνται από αγγλοσαξονικές παραδοχές περί αξιοκρατίας και διοικητικής ευελιξίας στη δημόσια διοίκηση, ξένες προς τα «ήθη και έθιμα» του πολιτικού συστήματος και των ισχυρών ομάδων πίεσης που διαμορφώνουν τις επιλογές του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή