Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι. Ο Φιλίπ Φαλαρντό, για παράδειγμα, πρωτοδιάβασε για τον Σάλιντζερ πριν από τρία χρόνια. Σκέφτηκε τότε πως πρέπει να διαβάσει οπωσδήποτε τον φύλακα στη σίκαλη. Συνήθως πέφτεις πάνω σ’ αυτό το βιβλίο πριν τα 20. Εκείνος ήταν 48. Φυσικά τρελάθηκε. «Ω, Θεέ μου, είναι τόσο εύστοχο, ακόμη και σήμερα», σκέφτηκε. Επειδή το βιβλίο μιλούσε για την ψυχασθένεια, κι όταν το έγραψε ο Σάλιντζερ δεν μιλούσε κανείς για κατάθλιψη και ψυχασθένεια. Ηταν ταμπού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή