Ο άνθρωπος πίσω από τη μάσκα

Ως τα τέλη Μαρτίου το Υποσκήνιο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών γεμίζει από νεκροζώντανους. Μέλη ενός αλλόκοτου θιάσου μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, φωτός και σκότους, οικιακής θαλπωρής και χιονισμένου τοπίου. Ως χαρακτήρες του «Τζον Γκάμπριελ Μπόρκμαν», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Γιάννη Χουβαρδά, έλκουν την καταγωγή τους απ’ τη χρονιά του 1896. Είναι κατ’ αυτή την έννοια «συνομήλικοι» του τσεχοφικού «Γλάρου». Ο «Μπόρκμαν» ήταν το προτελευταίο έργο του Ιψεν – θα ακολουθούσε το «Οταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» το 1899 – και μέχρι τότε ο συγγραφέας ήταν ένας θεσμός. «Μπορούσε να ισχυριστεί ότι είχε ξεπεράσει τα σύνορα του σκανδιναβικού και γερμανόφωνου κόσμου έχοντας καθιερωθεί ως ευρωπαίος δημιουργός» σημειώνει ο νορβηγός βιογράφος του Ivo de Figueiredo στο «Henrik Ibsen: Τhe man & the mask» (Yale University Press), την αγγλική μετάφραση διά χειρός Robert Ferguson. Λεπτομέρεια: ο τελευταίος έχει παραδώσει τη δική του βιογραφία για τον νορβηγό θεατράνθρωπο το 1996.