«Κολοσσιαίο σε διαστάσεις και σε σύλληψη έργο, ίσως το σημαντικότερο και ασφαλώς το πιο φιλόδοξο έργο που έγραψε ποτέ ο Σκαλκώτας» σημείωνε το 1966 ο Γ. Γ. Παπαϊωάννου, μετά την εκτέλεση των – 1ο, 4ο και 3ο – μερών της θρυλικής Σκαλκωτικής Συμφωνίας αρ. 2. Και είναι αυτή, η Ουβερτούρα κοντσερτάντε, από το κύκνειο άσμα του Σκαλκώτα που ανοίγει τη δεύτερη συναυλία του Κύκλου Μπετόβεν. Δύο διαφορετικές εποχές, δύο τραγικές μορφές της μουσικής, δύο πρωτοπόροι που άνοιξαν νέους δρόμους στη λόγια μουσική. Αυτό είναι το δραματουργικό νήμα που συνδέει τον Μπετόβεν με τον Σκαλκώτα. Ετσι, η Ουβερτούρα ακολουθείται από το, πηγαίας ευαισθησίας, Κοντσέρτο για βιολί του γερμανού συνθέτη, με τον πολυβραβευμένο σολίστ Λίνους Ροτ, ο οποίος αναλαμβάνει τη δεξιοτεχνική πρόκληση του έργου. Η αποψινή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, τηλ. 210 7282 333, στις 20.30) θα κλείσει με την Εκτη Συμφωνία – γνωστή ως Ποιμενική, εμπνευσμένη από τη Φύση, που υπήρξε καταφύγιο για τον συνθέτη. Στο πόντιουμ επιστρέφει ο καταξιωμένος αρχιμουσικός Βασίλης Χριστόπουλος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή