Μέλισσες ή λύκοι;

Μπορεί να διαβαστεί από τους γνώστες ως συμπύκνωση της επιχειρηματολογίας για τη δράση της Χρυσής Αυγής με τα χαρακτηριστικά της στρατιωτικής δομής, της Αρχής του Αρχηγού και της ρατσιστικής ιδεολογίας. Σε αυτό το πλαίσιο οι ειδήμονες θα αξιολογήσουν μέσα από το δικό τους φίλτρο τα δικανικά επιχειρήματα του Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρου πολιτικής αγωγής των αιγύπτιων αλιεργατών, στις συνεδριάσεις της 14ης, 15ης και 17ης Ιανουαρίου 2020, κατά τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Η αγόρευσή του κυκλοφορεί πλέον σε μορφή βιβλίου υπό τον τίτλο «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους» (εκδ. Αντίποδες) και αποτελεί ξεχωριστό ντοκουμέντο για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία. Ηδη από την αρχή ο δικηγόρος εμφανίζεται μαχητικός απέναντι στην άποψη της εισαγγελέως. «Η θεωρία του μεμονωμένου περιστατικού ήταν αυτή που κατηύθυνε τη στάση της έννομης τάξης επί δεκαετίες. Μάλιστα ακούσαμε από συνήγορο υπεράσπισης για τον “κανόνα του μεμονωμένου περιστατικού”. Πώς άραγε, αναρωτιέται κανείς, συγκροτεί κανόνα ένα περιστατικό αφού είναι μεμονωμένο; Η απάντηση είναι απλή: είχε τόσες φορές επαναληφθεί ότι το περιστατικό αξιόποινης δράσης μέλους της Χρυσής Αυγής είναι μεμονωμένο που η μονότονη επανάληψη αυτής της φράσης συγκρότησε κανόνα».