Επαιζε µε την αµφισηµία των λέξεων και είχε έναν γλυκά ειρωνικό λόγο για κάθε έκφανση της καθηµερινότητας. Αναγνώρισε την ύπαρξη ως κάτι σηµαντικό και ταυτόχρονα αέρινο, σαν τον καπνό του τσιγάρου που δεν έσβηνε, λες, ποτέ. Μας φώναξε τη «ρήξη µε το λίγο». Ηξερε αυτό που έλεγε ο Πλάτωνας, ότι «η ποίηση είναι πιο κοντά στην ουσιώδη αλήθεια». Και έφυγε συνοδευόµενη από τα λόγια του Εγγονόπουλου: «Η ποίηση δεν µας βοηθά να ζήσουµε, αλλά µας βοηθά να πεθάνουµε». Κική Δηµουλά, συνταξιδιώτισσα

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή