Με τα γεγονότα του Εβρου, το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό εισέρχεται σε μία νέα κρίσιμη φάση για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η τουρκική κυβέρνηση, υλοποιώντας τις από καιρό εξαγγελθείσες απειλές της, οργάνωσε, μεθόδευσε και καθοδήγησε μία μαζική μετακίνηση μεταναστών – προσφύγων στη συνοριακή γραμμή στον Εβρο, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις ροές προς τα νησιά,  με σκοπό να εκβιάσει τα κράτη – μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, για να στηρίξουν την πολιτική της στη Βόρεια Συρία έναντι του Ασαντ και της Ρωσίας. Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τους μετανάστες ως «ανθρώπινη ασπίδα απελπισμένων», υπενθυμίζοντας για άλλη μία φορά στους Ευρωπαίους ότι μπορεί να ανοίξει τα σύνορα και να προκαλέσει ένα νέο «προσφυγικό τσουνάμι», ανάλογο με αυτό του 2015. Είναι προφανές ότι με αυτή την πολιτική, ο Ερντογάν ακυρώνει στην πράξη την Κοινή Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας, την οποία ούτως η άλλως μερικώς – αν όχι εντελώς αποσπασματικά – τηρούσε μέχρι σήμερα. Είναι, επίσης, προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ελλάδα βρίσκονται μπροστά σε μία νέα μεταναστευτική – προσφυγική κρίση διαρκείας που πρέπει να αντιμετωπίσουν με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή