Τρίτη βράδυ, η Αθήνα μια κόλαση – και την έζησα. Κλειστή η άνοδος της Βασιλίσσης Σοφίας από το ύψος των «λουλουδάδικων» ως την είσοδο της Βουλής. Εκνευρισμός, κορναρίσματα, μποτιλιάρισμα τρελό. Κάποια στιγμή φτάνω πλατεία Συντάγματος. Ρωτώ τι συμβαίνει. «Είναι μέλη φεμινιστικών οργανώσεων», με πληροφορούν. Αφήνω το αυτοκίνητο, στο πλάι της οδού Πανεπιστημίου. Περπατώ ως εκεί. Θέλω να δω το πλήθος. Δεν υπάρχει κανένα πλήθος. Υπάρχουν περίπου εκατό, όλες κι όλες, γυναίκες, φωνάζουν μερικά συνθήματα του τύπου «δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου, είμαι ο εαυτός μου» – τέτοια αγωνιστικά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή