In memoriam

Η τελευταία δημόσια παρουσία της Αλκης ήταν στις αρχές Δεκεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής. Γεμάτη η αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», κι ας ανησυχούσε η ίδια μέχρι την τελευταία στιγμή πως ήταν υπερβολικά μεγάλος ο χώρος που είχε επιλεγεί. Hταν εκεί αρκετά παιδιά, που είχαν έρθει ομαδικά, με το σχολείο τους, κάποια από τα οποία μάλιστα διάβασαν αποσπάσματα από το τελευταίο της βιβλίο, το «Ενα παιδί από το πουθενά». Οι υπόλοιποι όμως, και μιλάμε για πολλούς, πάρα πολλούς, ήταν οι φίλοι της, οι γνωστοί της, όλοι εκείνοι που την εκτιμούσαν και την αγαπούσαν. Στα λίγα λόγια που είπε ήταν ελάχιστα αυτοαναφορική, όσο έπρεπε αφηγηματική, όσο έπρεπε συγκινητική. Χωρίς υπερβολές, χωρίς ακκισμούς, χωρίς δηθενιές. Είχαν πάντως και έναν ανεπαίσθητο τόνο αποχαιρετισμού όσα είπε. Ή μήπως είναι η ιδέα μου, επηρεασμένος όπως είμαι από τον θάνατό της;