Η Τουρκία παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά. Στην Ιντλίμπ, η σχέση της με τη Ρωσία δοκιμάζεται. Κανένα από τα δύο μέρη δεν θέλει να διαρρήξει τους δεσμούς που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει προκύψει μία δομική διαφωνία: η Αγκυρα επιδιώκει τη μονιμοποίηση της παρουσίας της στη Βορειοδυτική Συρία, ενώ η Μόσχα τη θεωρεί προσωρινή και υπό την αίρεση του επιτυχούς αφοπλισμού των τζιχαντιστών και του διαχωρισμού τους από τις μετριοπαθέστερες ομάδες της αντιπολίτευσης. Εδώ ο Ερντογάν θέλει να εμπλέξει την ΕΕ. Απαιτεί κεφάλαια και διπλωματική υποστήριξη για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στη Συρία, με το δέλεαρ επαναπατρισμού 1+ εκατομμυρίου Σύρων. Απώτερος στόχος του είναι να εγκαθιδρυθεί στη Βόρεια Συρία, με ανανεωμένο mandate, σε όφελος και του τουρκικού κατασκευαστικού κλάδου. Παράλληλα, αξιώνει την άμεση αποπληρωμή του εναπομείναντος ποσού από τα 6 δισ. ευρώ για τη διατήρηση 3,6+ εκατ. Σύρων στο τουρκικό έδαφος, καθώς και την απελευθέρωση επιπλέον κεφαλαίων για αυτό τον σκοπό όχι μόνο προς τις ΜΚΟ και την Υπατη Αρμοστεία αλλά και απευθείας προς την τουρκική κυβέρνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή