Από τότε που σε μια επίσκεψή της σε σχολείο η Άνγκελα Μέρκελ απέτυχε να εντοπίσει το Βερολίνο στον χάρτη, φοβάμαι ότι οι γνώσεις των Ευρωπαίων στη γεωγραφία δεν τους επιτρέπουν να δουν ότι η Ελλάδα είναι η πύλη της Δύσης. Επίσης, φοβάμαι ότι η υπαρξιακή κρίση, ιδιαίτερα με τους ευθυνόφοβους Ευρωπαίους ηγέτες που μας περιβάλλουν, θα καταλήξει σε αφανισμό του ευρωπαϊκού είδους ― όπως συμβαίνει π.χ. με τον αργυροπελεκάνο και τον ρινόκερο. Πράγματι, τέτοιες προειδοποιήσεις ακούγονται σαν οράματα Συντέλειας: καβαλάρηδες, δαίμονες και εξωγήινα πλάσματα που φτεροκοπάνε. Αλλά, δεν είναι έτσι. Η οιονεί κατάργηση των ευρωπαϊκών και εθνικών συνόρων, που απορρέει από τη χρόνια πολιτική κατευνασμού ή από την απουσία πολιτικής, συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Πολλοί τη χαρακτηρίζουν «φιλοξενία». Όπως συνήθως, καμιά καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή