Μπορεί η κυβέρνηση να μην περιμένει από την Ευρώπη τίποτε. Μπορεί να περιμένει κάτι. Και μπορεί να περιμένει και τα πάντα. Εχει, με άλλα λόγια, να επιλέξει ανάμεσα στις μηδαμινές προσδοκίες, τον χαμηλό πήχη και έναν μαξιμαλιστικό δικαιωματισμό – είναι δικαίωμα δικό της και χρέος της Ευρώπης να κάνει τα πάντα. Μπορεί και να είναι. Αλλά εάν θα έκανε η κυβέρνηση σε αυτή τη φάση ένα λάθος, αυτό θα ήταν να απαιτήσει την ικανοποίηση ενός τέτοιου δικαιώματος. Είναι να περιμένει πως θα πάρει τα πάντα ή ακόμη και πολλά. Η οικονομική κρίση είναι νωπή για να μην αναγνωρίζει κανείς τον λόγο. Αυτή μπορεί να είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης. Αλλά της αλληλεγγύης που εσωτερικοί ή εθνικοί λόγοι του κάθε κράτους μέλους επιβάλλουν να δίνεται με το σταγονόμετρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή