Κερδήθηκε η μάχη, έρχεται ο πόλεμος

Τα δύο ταξίδια έγιναν: ο Ερντογάν πήγε στις Βρυξέλλες. Και ο Μητσοτάκης στο Βερολίνο. Η νέα εποχή, που διαμορφώθηκε μετά τη μαζική επίθεση της Τουρκίας στα ελληνικά σύνορα με «όπλο» τους μετανάστες, καταστάλαξε με την Ελλάδα να δρέπει τους καρπούς της αποφασιστικότητάς της να μην αφήσει να σπάσουν τα σύνορα. Αν δεν το είχε πράξει, όχι απλώς δεν θα μπορούσε να σταθεί αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό περιβάλλον απαιτώντας από το Βερολίνο και την ΕΕ να πάρουν θέση, αλλά, αντιθέτως, θα βρισκόταν αυτή πλέον στην εξαιρετικά δυσμενή θέση να μην ξέρει τι να κάνει με τις χιλιάδες των νέων μεταναστών. Που φυσικά θα παρέμεναν εγκλωβισμένοι εδώ σε μία κατάσταση που θα επέφερε κοινωνικό, πολιτικό και διπλωματικό χάος. Τότε, θα είχε βρεθεί πλήρως απομονωμένη από τους πάντες, για τον πολύ απλό λόγο ότι θα προσπαθούσε να τους πείσει να πάρουν κάποιους έστω από αυτούς τους μετανάστες, κάτι που δεν θα κατάφερνε. Δια ταύτα: η Ελλάδα αντέδρασε με ταχύτατα αντανακλαστικά και με απόλυτη αποφασιστικότητα. Και αυτό η κυβέρνηση το πιστώνεται 100%, όπως άλλωστε έδειξαν και οι διπλωματικές ισορροπίες, αλλά και οι μετρήσεις της κοινής γνώμης που εκτόξευσαν σε πρωτοφανή επίπεδα την αποδοχή των κυβερνητικών χειρισμών. Η Ελλάδα άντεξε αυτή τη δόλια ναζιστικού τύπου οργανωμένη επίθεση της Τουρκίας και «ανταμείβεται» γι’ αυτό και εσωτερικά και εξωτερικά. Εδειξε ότι είναι χώρα. Αυτή ήταν μεγάλη έκπληξη προς όλους και εντός και εκτός. Αν δεν το είχε πράξει, οι συνέπειες θα ήταν ήδη δραματικές. Από εδώ και πέρα όμως;