«Στο θέμα των ταυτοτήτων» – είπε σε μια πολιτική ομιλία του μερικά χρόνια αργότερα ο Κώστας Σημίτης – «δεν κρινόταν το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Κρινόταν πρωτίστως το ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο». Αποδείχτηκε από τα πράγματα ότι είχε απόλυτο δίκιο. Αυτό είναι το μόνιμο διακύβευμα σε κάθε σύγκρουση με την Εκκλησία, έστω κι αν φαινομενικά παίρνει δογματική-ιδεολογική μορφή. Η ήττα εκείνη της Ιεράς Συνόδου και του προκαθήμενου της εποχής, σ’ ένα θέμα «ζωής και θανάτου» για τη θρησκεία όπως είχε παρουσιαστεί, κάθε άλλο παρά οδήγησε την Εκκλησία σε μια προσπάθεια να αποδεχθεί τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο της κοινωνίας, να συμβαδίσει με τις κατακτήσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και την επιστημονική έρευνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή