Η ατομική ευθύνη δεν είναι αρκετή

Πέρα από τον σεβασμό στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων, την πνευματική διάσταση της θείας λατρείας και τους συμβολισμούς των χριστιανικών μυστηρίων, η σημερινή συγκυρία απαιτεί και στοιχειώδη ορθολογικότητα. Κάποια πράγματα τα οποία μπορούν να βλάψουν εμάς ή τους άλλους μπορούν να αποφευχθούν. Η παραίνεση στους πιστούς να συμμετάσχουν στις τελετές της θρησκείας από το σπίτι τους, μέσω της τηλεόρασης ή του Διαδικτύου, είναι ένας λογικός ελιγμός. Εξίσου λογικός ελιγμός θα ήταν η παραίνεση στους πιστούς να απόσχουν για λίγο της θείας κοινωνίας – μια που οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί: ο ιός μεταδίδεται με την επαφή και με το σάλιο. Η πνευματική διάσταση της θρησκείας, αλλά και η κοινωνική ευθύνη που απορρέει από τα ποιμαντορικά καθήκοντα των εκπροσώπων της, πιστεύω ότι επιτρέπει μια μικρή τελετουργική προσαρμογή. Κι όταν η ευελιξία για την προσαρμογή αυτή δεν υπάρχει, εύλογα ζητάμε από το κράτος να παίξει τον ρόλο του.