Νέα συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας ή ειδική σχέση;

Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στις Βρυξέλλες ζήτησε νέα συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση για τη διαχείριση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών (και όχι μόνο) με δέσμη φιλόδοξων αιτημάτων. Εθεσε όλη την ατζέντα των ευρωτουρκικών θεμάτων στο τραπέζι. Θα πρέπει όντως να υπάρξει μια νέα συμφωνία αλλά αυτή σκόπιμο είναι, από ελληνικής πλευράς τουλάχιστον, να ενταχθεί μέσα σε μια ευρύτερη ειδική σχέση μεταξύ των δύο πλευρών που να ρυθμίζει περισσότερες πτυχές της σχέσης. Προκειμένου να εξυπηρετούνται καλύτερα (και) τα ελληνικά συμφέροντα. Η αποσπασματική, τεμαχισμένη διαπραγμάτευση δεν μας συμφέρει. Τα αιτήματα Ερντογάν ανοίγουν ένα παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα. Η επιδίωξη για σύναψη μιας ειδικής σχέσης εκκινεί από τη γενική παραδοχή ότι όσο πλησιέστερα «δεμένη» είναι η Τουρκία με την Ευρώπη τόσο καλύτερα για την Ελλάδα και την περιοχή. Το ερώτημα είναι ποιο ακριβώς θα μπορούσε να είναι το περιεχόμενο της ειδικής αυτής σχέσης πέρα από τις οποιεσδήποτε ρυθμίσεις για το Προσφυγικό. Πρώτα απ’ όλα η ειδική σχέση δεν θα πρέπει να εμφανιστεί ως υποκατάστατο της παγωμένης ενταξιακής διαδικασίας. Η τελευταία θα πρέπει να παραμείνει τυπικά σε ισχύ, έστω κι αν ρεαλιστικές προοπτικές για ένταξη ή ξεπάγωμά της βεβαίως δεν υπάρχουν για το ορατό μέλλον, ίσως και ποτέ.