Μια «προφητεία» για την επανέναρξη του Mega

Κι όμως, υπήρξε μια λογοτεχνική πρόβλεψη ότι το Mega θα ξανανοίξει. Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του συνεργάτη του «Β», Μιχάλη Μοδινού «Το πλέγμα» (Καστανιώτης, 2018): «Η κυρία Λασηθιωτάκη μακιγιάρεται βιαστικά μες στο αυτοκίνητο για το μίτινγκ των 10 π.μ. – έτσι κάνει όλα αυτά τα πρωινά που τη μεταφέρω. Και πού έμαθες να οδηγείς, Τάκη; Στο ταξί του πατέρα, έκανα βάρδιες από τα δεκάξι μου σε έμπιστους πελάτες, όπως ο κύριος Ωραιόπουλος, ο δικαστικός, που είπε και τον καλό του λόγο για να με πάρουν στο MEGA. Με ακούει πάντα με προσοχή, με κατανόηση, συχνά μ’ ένα ίχνος επιδοκιμασίας. Η εταιρεία της έχει αναλάβει τη φιέστα για την επίσημη επανέναρξη λειτουργίας του σταθμού μας, αν και εκπέμπουμε εδώ και καιρό. Εχει να κάνει και με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις αλλά αυτά δεν τα πολυκαταλαβαίνω – δεν είναι ο τομέας μου. Κι εγώ, μες στα άλλα μου καθήκοντα, έχω χρεωθεί τη μεταφορά της, γιατί η ίδια δεν οδηγεί μετά τον θάνατο του συζύγου της. Αυτό αυξάνει το κύρος της στα μάτια μου, τώρα ειδικά που το κάθε καρακατσουλιό παίρνει το δίπλωμα δι’ αλληλογραφίας κι έπειτα μεταμφιέζεται σε λαιμητόμο της ασφάλτου, όπως λέει κι ο φίλος μου ο Μπάμπης, που μπήκε στην τροχαία και την έχει αράξει για τα καλά – φραπεδάκι και διαδίκτυο, όπως λέμε Περηφάνια και Προκατάληψη, η προσεχής μας σειρά. Εχω κι άλλα καθήκοντα στο MEGA, της λέω περήφανα, για να μη νομίζει πως οδηγώ όλη μέρα. Κάνω για όλες τις δουλειές, ξέρετε. Ο αναγεννησιακός άνθρωπος, έτσι με έλεγε ο φυσικός μας. Ελυνα όλα τα προβλήματα στην τάξη, εκτός βέβαια από αυτά που μας έβαζε στον πίνακα. Με κοιτάζει περίεργα, την βλέπω μέσα από το καθρεφτάκι να χαμογελά σαν εκείνη την Τζοκόντα – ο μόνος πίνακας που θυμάμαι από το σχολείο. Εχει βέβαια αυτό το ελαφρά σαστισμένο βλέμμα που δίνουν τα μπότοξ, σαν να θέλει να εκφράσει κάτι εσωτερικό και να μην μπορεί να ξεμπουκώσει, αλλά στην περίπτωσή της δεν με πειράζει καθόλου».