O Ημιμαραθώνιος της Αθήνας είναι ο αγαπημένος μου αγώνας. Μια υπέροχη ευκαιρία να χαίρομαι τους ανοιχτούς δρόμους της πόλης τρέχοντάς τους. Επιπλέον, ο πρώτος που διοργανώθηκε το 2012, ήταν και το δικό μου ντεμπούτο σε «μεγάλο» αγώνα. Θυμάμαι το δέος και τον ενθουσιασμό μου όταν – από τα δεκάρια που έτρεχα μέχρι τότε – τερμάτισα δυνατά και χαρούμενα τα διπλάσια χιλιόμετρα (συν κάτι ακόμη και μάλιστα ανηφορικό εκεί στην Ακαδημίας… μην το ξεχνάμε!). Από τότε μέχρι σήμερα, θέλω να συμμετέχω κάθε χρόνο. Είναι κάτι σαν προσωπικό στοίχημα και «έθιμο». Τα έχω καταφέρει σε έξι από τις οκτώ διοργανώσεις ενώ τις δύο που δεν έτρεξα για λόγους υγείας, ήμουν οπωσδήποτε εκεί για να υποστηρίξω φιλαράκια και να γεμίσω ενέργεια από τη δρομική γιορτή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή