Οταν στην επέτειο της 25ης Μαρτίου τιμούμε τους νεκρούς της ελευθερίας μας και όχι τους «Νενέκους», κάνουμε αυτό ακριβώς που διέταξε ο Κρέοντας: να ταφεί με τιμές ο Ετεοκλής που σκοτώθηκε για την ελευθερία της πόλης και να μείνει άταφος ο Πολυνείκης ως προδότης. Αυτό επιτάσσει πάντα ο νόμος της πόλεως. Ο οποίος όμως για την Αντιγόνη δεν είχε καμία ισχύ, αφού δεν ήταν ο «νόμος του Δία». Δηλαδή οι πεποιθήσεις της. Και έτσι παραβίασε την εντολή. Για την προστασία λοιπόν της πόλης από όποιον θα απαιτούσε να θέσει ξανά τις πεποιθήσεις του πάνω από αυτήν, ήρθε η αναμενόμενη τιμωρία. Η οποία όμως, εντελώς απροσδόκητα, έφερε την καταστροφή όλων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή