Σιβηρία, Δεκέμβριος 1825. Διανοούμενοι και με υψηλή μόρφωση πολιτικοί αντίπαλοι του τσάρου Νικολαου Α’, όπως ο Σεργκέι Βολκόνσκι (εξάδελφος του Τολστόι από τον οποίο εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα του πρίγκιπα Μπολκόνσκι στο «Πόλεμος και ειρήνη»), βρέθηκαν εξόριστοι μαζί με την οικογένειά τους στη Σιβηρία. Εκεί πολλά από τα μέλη της κοινότητας δημιούργησαν έναν θύλακο καλλιτεχνικής  δραστηριότητας. Με προεξάρχουσα τη σύζυγο του Βολκόνσκι, Μαρία, η οποία εκούσια ακολούθησε τον σύζυγό της στην εξορία του έχοντας παρηγορητική συντροφιά της το κλειδοκύμβαλό της. Ο έγχορδος πρόγονος του πιάνου – που ανήκε στην Αικατερίνη της Ρωσίας – ταξίδεψε 4.000 μίλια πάνω σε έλκηθρο φτάνοντας στο κελί του συζύγου της. Αργότερα μεταφέρθηκε  στο Ιρκούτσκ όπου η Μαρία είχε δημιουργήσει ένα μουσικό σαλόνι. Στην πόλη της Σιβηρίας η ίδια κατόρθωσε να χτιστεί ένας χώρος μουσικής διδασκαλίας και συναυλιών, δίνοντας δικές της παραστάσεις και μεταμορφώνοντας έναν άδειο τόπο στο «Παρίσι της Σιβηρίας».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή