Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην αίθουσα, μου θύμισε την καθηγήτρια Γαλλικών που είχα στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σχετικά ψηλή, φινετσάτη και – όπως αποδείχθηκε όσο περνούσε η ψηφιακή ώρα – με συναισθηματική νοημοσύνη. Η Εϊμι Χάνγκερφορντ (Αmy Ηungerford) από το Τμήμα Αγγλικών και Αμερικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Για τα επόμενα 26 ωριαία βιντεάκια στο YouTube θα ήταν η καθηγήτριά μου στο «Αμερικανικό μυθιστόρημα μετά το 1945», ένα από τα δεκάδες μαθήματα που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς από τον καναπέ, την πολυθρόνα, το πάτωμα, το υπνοδωμάτιο, το παιδικό δωμάτιο, την κουζίνα, διακόπτοντας για εσπρέσο ή πέφτοντας για σιέστα και ξανά απ’ την αρχή. Χωρίς εξετάσεις, χωρίς εργασίες, χωρίς δίδακτρα. Το μόνο που ζητούσαν οι υπεύθυνοι πίσω από το διαδικτυακό σεμινάριο ήταν να σφηνώσω μία ακόμη ώρα μπροστά στον υπολογιστή, πέραν των καθιερωμένων που απαιτεί η καθημερινότητα του αυτοεγκλεισμού.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ