«Να βγει η ποίηση από το περιθώριο»

Τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την έκρηξη της ηλεκτρονικής πληροφορίας και το Διαδίκτυο, όπου ο καθείς έχει όλο τον κόσμο στο πιάτο του, η ποίηση παράγεται, αναπαράγεται, ανταλλάσσεται και αντιγράφεται εν αφθονία. Με την ανάπτυξη εκατομμυρίων ψηφιακών περιοδικών, ιστότοπων, σελίδων Facebook και sites με αντικείμενο την ποιητική τέχνη, παρατηρείται υπέρμετρος πληθωρισμός αναρτημένης ποίησης. Συγχρόνως, παρατηρείται και ένας συστηματικός και σημαντικός διάλογος ανάμεσα στην ποίηση και σε άλλες μορφές τέχνης όπως η μουσική, το θέατρο, ο χορός, η περφόρμανς, το video art. Η rap poetry και η slam poetry είναι δύο μη αμελητέα μεγέθη ποίησης που καταλαμβάνουν πολλά στρέμματα παραστατικής ποίησης, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων. Από αυτόν το διάλογο, εφόσον πυρήνας παραμένει η ποίηση, βασικός κερδισμένος είναι η ίδια ποίηση η οποία καθοδηγεί και εμπνέει. Η μουσική, ο χορός, το θέατρο, η περφόρμανς, το video art, λόγω αυτού του διαλόγου μέσω των συμπράξεων, σταδιοδρομούν και εξαιτίας της ποίησης. Οπως είχα πει προ καιρού σε μία συνέντευξη στο «Στίγμα Λόγου», εδώ η ποίηση είναι ο τροφοδότης λογαριασμός απ’ τον οποίο οι άλλες μορφές τέχνης κάνουν αναλήψεις και μικρο-καταθέσεις. Ο διάλογος αυτός είναι ωφέλιμος για όλες τις εμπλεκόμενες τέχνες-πλευρές, διότι ερμηνεύουν την εναλλασσόμενη παροδικότητα που τις διακρίνει, έχοντας γνώση ότι αυτές οι συμπράξεις είτε υπονομεύουν τη φυσική ροή των πραγμάτων, είτε της ανοίγουν νέες πύλες καλλιτεχνικής εκφραστικότητας. Με βασικό άξονα τη γλώσσα, ο διάλογος αυτός μεταξύ των τεχνών φέρνει αποτελέσματα εφόσον είναι σε ανοιχτή γραμμή με την πραγματικότητα σε ένα υφιστάμενο πλαίσιο αλληλοεπίδρασης.