Αυτή τη φορά είναι αλλιώς. Απέναντι σε αυτή την κρίση, η ελληνική κοινωνία στέκεται ενωμένη και χωρίς εκδηλώσεις πανικού. Κι αυτός είναι ο καλύτερος οιωνός για το αποτέλεσμα μιας μάχης, η οποία, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς, βρίσκεται ακόμη στην αρχή της. Σε αυτή τη μακρά και δύσκολη μάχη, η κοινωνία μας δείχνει να έχει αντιληφθεί πως η ψυχραιμία, η ωριμότητα και η πειθαρχία είναι οι καλύτεροι σύμμαχοί της.

Η υγειονομική κρίση έχει ασφαλώς άλλα χαρακτηριστικά από εκείνα της οικονομικής κρίσης. Φαίνεται όμως πως η μνήμη είναι πολύ νωπή για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Τότε, κυριάρχησε ο διχασμός στο πολιτικό σύστημα και η σπορά της διχόνοιας έπεσε και στην κοινωνία. Η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς κλονίστηκε και κυριάρχησε το θυμικό έναντι της λογικής. Η ανεδαφική ελπίδα εναλλασσόταν με την ακραία απελπισία. Το μέτρο χάθηκε.

Η εικόνα σήμερα είναι εντελώς διαφορετική. Την ώρα που σε άλλες χώρες, φημισμένες μάλιστα για την ωριμότητα των κοινωνιών τους, αδειάζουν τα ράφια των σουπερμάρκετ και εμφανίζονται φαινόμενα εκτεταμένης αισχροκέρδειας, στη δική μας το μέτρο πια περισσεύει. Ο λόγος δεν είναι μόνο η νωπή μνήμη του διχασμού και του πανικού. Είναι και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς και τις αρχές. Σε αυτό το πεδίο κερδήθηκε το πρώτο μεγάλο στοίχημα που φαίνεται να χάθηκε σε μεγάλες χώρες με παράδοση οργάνωσης και άλλου μεγέθους οικονομικά μέσα, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία.

Ο δρόμος είναι ασφαλώς μακρύς. Θα υπάρξουν στιγμές που θα δοκιμαστούν και το μέτρο και οι αντοχές μας. Ομως μπορεί κανείς να αισιοδοξεί. Αυτή η μάχη επιβίωσης δίδεται με τους καλύτερους οιωνούς.