Γράφω Τετάρτη κι είναι μια μέρα έξω μες στον ήλιο. Ολα λουσμένα στο φως της άνοιξης. Μέχρι κι η καμέλια στη βεράντα, τρία χρόνια τώρα στέρφα, ξεχάστηκε απ’ τη ζέστη κι έσκασε μπουμπούκι κι άνθισε. «Δεν με πειράζει τόσο ο εγκλεισμός, θέλω να πω δεν τον φοβάμαι τόσο, εκείνο που τρέμω ειλικρινά είναι το μετά. Πώς θα μας βρει η μέρα μετά το όποιο τέλος» έλεγε στο τηλέφωνο η Μυρτώ. «Και ξέρεις το πικ, λένε, θα είναι τον Απρίλη. Λόγια του ποιητή – Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή