Ο κατάσκοπος που αγάπησε (το Τριφύλλι!)

Χειμώνας του 2011. Ο Μανόλο Χιμένεθ, στην πρώτη του θητεία στην ΑΕΚ, δέχεται μια πρόσκληση από τον σύνδεσμο ελλήνων προπονητών. Αφορμή ένα θέμα, μια συνέντευξη στα «ΝΕΑ» με τον γράφοντα, για τον ρόλο της ψυχολογίας στον αθλητισμό. «Βεβαίως να έρθω να μιλήσω», απάντησε ο Ισπανός. Λίγες ημέρες μετά, εμφανίστηκε στο Γ. Καραϊσκάκης, εκεί όπου γινόταν. Ποιος τον είχε καλέσει; Μα, ο αεικίνητος Γιάννης Καλογεράς! Τότε ήταν κεφαλή του συνδέσμου, ήθελε, λοιπόν, να ακούσει έναν κοσμογυρισμένο προπονητή. Γιατί ο (αείμνηστος πλέον) Καλογεράς, ήταν όπως ο Χιμένεθ: είχε ανοιχτούς ορίζοντες. Συζήτησα εκείνο το απόγευμα με τον Καλογερά. Ηταν προσηνής. Δεκτικός. Ηρεμος. Επιχειρηματολογούσε με σαφήνεια. Ενας διαφορετικός Γιάννης Καλογεράς σε σύγκριση με όλα όσα είχα ακούσει για τον ρόλο του που ήταν να… κατασκοπεύει τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού ή και παίκτες-στόχους της ομάδας. Επρόκειτο για τον πρώτο κατάσκοπο – για ορισμένους και τον μοναδικό.