Θάνατος

Το κυρίαρχο μοντέλο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού το σκότωσε, λέει ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με χιλιάδες συνανθρώπους μας ο κορωνοϊός. Η Αριστερά, εξάλλου, δεν αφήνει ποτέ μια κρίση να πάει χαμένη, ρητορικά τουλάχιστον. Σε καθεμια – με πιο πρόσφατη την οικονομική που ξέσπασε το 2008 – προβλέπει τον θάνατο του καπιταλισμού. Εχουν περάσει μόλις πέντε χρόνια, π.χ., απ’ όταν θαυμαστές του ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύονταν πως οι κόκκινες σημαίες του κι η αναμενόμενη τότε κρατικοποίηση των ελληνικών τραπεζών από εκείνον θα αναβίωναν – όπως έγραφαν – ένα όνειρο του 20ού αιώνα, την καταστροφή των αγορών από τα πάνω. Ολοι εντός ευρωπαϊκών συνόρων ξέρουν πια ότι τα νταούλια, που θα έκαναν τις αγορές να χορεύουν, αποδείχθηκαν μια ακόμη αριστερή αυταπάτη. Παρ’ όλα αυτά, η συζήτηση για το πώς επηρεάζει ήδη η πανδημία το καπιταλιστικό μοντέλο είναι μια συζήτηση που έχει βάση. Γιατί πράγματι πολλές σταθερές του αλλάζουν λόγω των έκτακτων συνθηκών. Εξ ου κι αλλού έχουν εκφράσει λιγότερο κατηγορηματικές από τον Τσίπρα εκτιμήσεις για το μέλλον του.