Είναι αποκαλυπτική η κοινή επιστολή με την οποία εννέα ηγέτες της Ευρώπης, ανάμεσα στους οποίους ο έλληνας Πρωθυπουργός και ο γάλλος πρόεδρος, ζητούν την έκδοση ευρωομολόγου προκειμένου να περιοριστούν οι οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο πλανήτης. Είναι αποκαλυπτική επειδή μαρτυρά πως στις πιο δύσκολες στιγμές της η Ενωμένη Ευρώπη επιμένει να αντιδρά όχι ως ένα ενιαίο σύνολο, αλλά σαν μια ομάδα επιμέρους συμφερόντων.

Φάνηκε άλλωστε και από τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ. Οι εταίροι αδυνατούν να δουν τον κοινό κίνδυνο. Την ώρα που κάποιοι δείχνουν το φεγγάρι, κάποιοι άλλοι δεν κοιτούν απλώς το δάχτυλο, αλλά συνεχίζουν να συμπεριφέρονται με μια μακαριότητα και μια αφ’ υψηλού στάση απέναντι σε εκείνους που δοκιμάζονται. Εξακολουθούν να σκέπτονται ως ισχυροί, οι οποίοι δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για εκείνους που θεωρούν ανίσχυρους.

Κάθε άλλο παρά ισχυροί είναι όμως. Γιατί εάν οι δύσκολοι καιροί απαιτούν ισχυρές ηγεσίες, αυτό που βλέπουμε δεν είναι παρά άβουλοι ηγέτες χωρίς σθένος και αποφασιστικότητα. Ηγέτες που κλείνουν τα αφτιά τους για να μην ακούν τον συναγερμό και τα μάτια τους για να μη βλέπουν την καταστροφή. Ηγέτες που σιωπούν την ώρα που πρέπει να μιλήσουν.

«Θα χρειαστεί επίσης να προετοιμάσουμε από κοινού την “επόμενη μέρα”» τονίζουν οι Εννέα στην επιστολή τους. Ελπίζει κανείς να μην πέσει αυτή η καίρια επισήμανση στο κενό. Να μην ακουστεί σαν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.