Χωρίς αμφιβολία ζούμε μια υγειονομική κρίση πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα, που πλήττει οριζόντια και χωρίς διακρίσεις κράτη, κοινωνίες, οικονομίες, συστήματα υγείας. Η ανθρωπότητα, παρά τα επιστημονικά επιτεύγματα και την έκρηξη της καινοτομίας στον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και στα φάρμακα, εμφανίζεται ανίσχυρη και «αθωράκιστη» μπροστά σ’ αυτή την απειλή για τη Δημόσια Υγεία. Αυτό συμβαίνει γιατί η επικέντρωση της δημόσιας συζήτησης για τις προτεραιότητες στην πολιτική υγείας ήταν πάντα η αντιμετώπιση των μειζόνων παραγόντων κινδύνου για την ατομική υγεία, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τα νοσήματα «φθοράς» και ο καρκίνος, και δευτερευόντως τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Eτσι ο προσανατολισμός των συστημάτων υγείας και το διεθνές ερευνητικό – επενδυτικό ενδιαφέρον είχε ως στόχο κυρίως την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτών των αναγκών και όχι την προετοιμασία των χωρών και των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας έναντι αναδυόμενων απειλών που αφορούν όλο τον πληθυσμό, όπως οι μεταλλαγμένοι ιοί και οι πανδημίες τύπου Covid-19.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή