Στο πρώτο του διάγγελμα η 24η λέξη – από τις 1.088 – ήταν «αυταπάτες». Και οι επόμενες «τα δυσκολότερα είναι μπροστά». Η ατομική ευθύνη και ο «συνειδητός αυτοπεριορισμός» έπαιρναν θέση στη διελκυστίνδα με το κοινωνικό καθήκον. Το αγώνισμα που μόλις ξεκινούσε απαιτούσε μέτρα πιο γρήγορα, πιο σκληρά, πιο αποφασιστικά. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποστρεφόταν τη ρητορική της «χαρισματικής ηγεσίας», που κανοναρχεί το πλήθος με γαλαντομίες. Η ανάλυση λόγου των τελευταίων ημερών – με τα τέσσερα διαγγέλματα να υπερβαίνουν τη θεσμική επικοινωνιακή τους διάσταση – αφήνει να διαφανεί το φάντασμα που πλανάται πάνω από το μοντέλο ηγεσίας. Κι αυτό δεν είναι άλλο από τον Μαξ Βέμπερ.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ