Ηταν Νοέμβριος του 1755, όταν η Λισαβόνα ισοπεδώθηκε από έναν σεισμό και από το τσουνάμι που επακολούθησε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν περισσότεροι από 75.000 άνθρωποι. Οι ειδικοί σήμερα υπολογίζουν πως ο σεισμός είχε μέγεθος 8,5 βαθμών. Εκείνος ο καταστροφικός σεισμός έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της Δύσης. Δεν σήμανε μόνο την απαρχή της σύγχρονης σεισμολογίας και τομέων της μηχανικής αλλά – καθώς η είδηση έφθασε γρήγορα στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – είχε μια βαθιά φιλοσοφική επιρροή, ιδιαίτερα στον Βολταίρο, τον Ζαν-Ζακ Ρουσό και τον Καντ. Λίγο πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, μια καταστροφή τέτοιας κλίμακας τάραξε τις θεολογικές βεβαιότητες και έδωσε μεγαλύτερο βάρος στην επιστημονική σκέψη. Εάν ο Θεός είχε κάποιο σχέδιο για το ανθρώπινο είδος, κατέληξε ο Καντ, ήταν να αποκτήσουμε προσωπική και συλλογική αυτονομία, μέσω μιας «παγκόσμιας κοινωνίας πολιτών» βασισμένης στη λογική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή