Στις μεγάλες δοκιμασίες πάντα, είτε στην πολιτική, είτε στην οικονομία, είτε στα ήθη, αλλά, κυρίως, στις τέχνες, οι ανθρώπινες δοκιμαζόμενες κοινότητες ακολουθούν δύο αντίθετες πορείες. Επανεκτιμούν αξίες, λάθη, ουσιαστικά και τυπικά, του παρελθόντος (τι, τις πταίει, τι προδώσαμε, τι αγνοήσαμε, τι υπερεκτιμήσαμε) και, συγχρόνως, δοκιμάζει νέες μορφές, νέες οικονομικές, πολιτικές και πνευματικές ιδέες και μορφές. Μια τέτοια περίοδος στην παγκόσμια και, κυρίως, στην ευρωπαϊκή (άρα και στην ελληνική) Ιστορία ήταν το τέλος του 19ου και οι αρχές του 20ού αιώνα. Ποτέ στην ανθρωπότητα δεν έγιναν τόσες επαναστάσεις, ανατροπές και καινοφανείς πρωτοβουλίες στην επιστήμη, την τέχνη, την πολιτική και την ηθική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή