Η ανο(η)σία του Μπόρις

Υπάρχει θεία δίκη; Υπάρχει, σου λέει ο άλλος, και εννοεί ότι αυτό που εκείνος θα ήθελε να πάθει κάποιος που εχθρεύεται ή και μισεί, κάποια στιγμή το παθαίνει. Από κάποια ανώτερη δύναμη, η οποία υιοθετεί το «αίτημά» του, παίρνει το μέρος του, και την πέφτει κανονικά στον άλλον, επειδή ακριβώς δέχθηκε το «δίκαιο» του «αιτήματος». Προσωπικά εγώ που δεν είμαι εκδικητικός τύπος και ποτέ δεν εύχομαι κάτι για κάποιον με τον οποίο βρίσκομαι σε αντίθεση, πολύ απλά γιατί ξέρω ότι αυτό που εύχεσαι μπορεί πολύ χαλαρά να το πάθεις εσύ, αυτά τα περί «θείας δίκης» τα περνούσα στα ψιλά. Αδιαφορία, πλήρης. Και να που ήρθε η ώρα να στοιχηθώ μαζί με πολλούς άλλους σε ολόκληρο τον κόσμο, που σου λένε ότι η ασθένεια του Μπόρις Τζόνσον από κορωνοϊό, και μαζί με αυτόν, του υπουργού του επί της Υγείας, καθώς και του συμβούλου του για θέματα υγείας, είναι μια κορυφαία απόδειξη ότι υπάρχει και η θεία δίκη, αλλά και κάποιος εκεί πάνω ο οποίος τα βλέπει όλα αυτά και δρα τιμωρητικά. Διότι ο βρετανός πρωθυπουργός είναι που λοιδορούσε όλους εκείνους που έπαιρναν μέτρα για τον κορωνοϊό, χαρακτηρίζοντάς τα υστερικά και άκαιρα, και ήταν αυτός που είχε υιοθετήσει τη θεωρία της ανοσίας της αγέλης που του εισηγούνταν οι άλλοι δυο και δεν έπαιρνε μέτρα. Τώρα τρέχει και δεν φτάνει, ασθενής ων, με τους ανθρώπους του να διατείνονται ότι αν τα θύματα της πανδημίας περιοριστούν στις 20.000 ανθρώπους, αυτό θα είναι μια επιτυχία της πολιτικής τους!