Αν αυτοί που ζούμε είναι οι χειρότεροι καιροί, τότε είναι ταυτόχρονα οι καλύτεροι καιροί. Μέσα στο άγχος μας αντλούμε βαθιά αποθέματα δύναμης από τους άλλους. Μέσα στην απομόνωσή μας ανακαλύπτουμε εκ νέου την κοινότητα. Μέσα στη σύγχυσή μας ξανασκεφτόμαστε ποιον εμπιστευόμαστε. Μέσα στον κατακερματισμό μας ανακαλύπτουμε ξανά την αξία των θεσμών. Συνειδητοποιούμε πως αυτό που λέγεται κοινωνία υπάρχει και πως είμαστε όλοι αλληλοεξαρτώμενοι. Και αν κάποιες φορές χρειάζεται μια σοβαρή κρίση για να θυμηθούμε αυτές τις αλήθειες, τότε αυτή η στιγμή μπορεί κάλλιστα να είναι ιστορική για τις δυνατότητες της ελπίδας καθώς και για όλη την τραγωδία και αναταραχή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή