«Θα ήταν τόσο τρομερό για τη Γερμανία αντί για 156 δισ. ευρώ νέου δημόσιου χρέους να έχει εγγράψει στον γερμανικό προϋπολογισμό 166 δισ. ευρώ και στη συνέχεια να έχει δώσει τα 10 δισεκατομμύρια στους Ιταλούς και στους Ισπανούς ως πρώτη βοήθεια;» αναρωτήθηκε o Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Η επιχειρηματολογία του πρώην αντικαγκελάριου και τέως αρχηγού του SPD  συνοψίστηκε στο κάπως συναισθηματικό σκεπτικό πως εάν είχαν πάρει μια τέτοια απόφαση οι Γερμανοί «οι χώρες αυτές θα μας ήταν πιθανόν ευγνώμονες για 100 χρόνια (…). Τώρα θα θυμούνται ότι δεν ήταν οι γειτονικοί τους λαοί που τους βοήθησαν, αλλά οι Κινέζοι». Και δεν έμεινε εκεί. Συνέκρινε τη συμπεριφορά της χώρας του με της Αμερικής, υποστηρίζοντας ότι αμφότερες δίνουν την αίσθηση πως ενεργούν πρώτα για το έθνος τους, αδιαφορώντας για τους γείτονες. Τέτοιες συμπεριφορές σε τέτοιες έκτακτες συνθήκες, υπονόησε, στραπατσάρουν το προφίλ μιας ηγέτιδας δύναμης – είτε πρόκειται για μια ευρωπαϊκή, σαν τη Γερμανία, είτε για μια παγκόσμια, όπως οι ΗΠΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή