Απωθημένη ίσως από μια δημόσια σφαίρα που κυριαρχείται από την άτυπη παραδοχή της μικρότητας των ανθρώπων, της αδυναμίας τους να υπερβούν τα όρια του εγωιστικού συμφέροντος (και φόβου), υπήρξε μια εποχή που όντως τέθηκε το ερώτημα εάν μπορεί να υπάρξει μια νέα ποιότητα ανθρώπου, με άλλη συλλογικότητα, κοινωνικότητα, και σκέψη. Μικρή σημασία έχει η όποια απόσταση οραματισμών και πραγματικότητας, η προοπτική αυτή ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους, τους κινητοποίησε, ακόμη και τους οδήγησε να αναμετρηθούν με τη θυσία ως ευθύνη χωρίς πίστη σε κάποιο «επέκεινα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή