Ο ιός του Ερντογάν

Ο φονικός ιός και οι πολυδιάστατες βαρύτατες επιπτώσεις του κυριαρχούν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πολύ σπάνια έχει, αν ποτέ έχει, συμβεί κάτι τέτοιο, ιδίως σε καιρούς ειρήνης. Ομως, δύο δικτάτορες γίνονται η θλιβερή εξαίρεση. Ο ένας μακριά μας, στη Βόρεια Κορέα, ασχολείται με τις πυρηνικές δοκιμές του. Ο άλλος, δίπλα μας: ο Ερντογάν. Μάλιστα αυτός δείχνει ακόμα παρανοϊκός από τον πρώτο για έναν πρόσθετο λόγο: δηλώνει τώρα ότι η Τουρκία είναι πολύ κοντά στο να νικήσει τον ιό. Και, ίσως γι’ αυτό, αντί να ασχολείται με το πώς θα περισώσει τους πολίτες της χώρας του γίνεται ακόμα πιο επιθετικός έναντι της Ελλάδας. Τι κι αν ο κόσμος έχει πλέον εισέλθει σε περίοδο πρωτοφανούς κινδύνου; Αν οι νεκροί από τον ιό μετριούνται ήδη παγκοσμίως σε τόσες χιλιάδες; Αν τα σύνορα έκλεισαν πια παντού; Αν οι προβλέψεις είναι ζοφερές διεθνώς; Ολα αυτά δεν λένε τίποτα στην τουρκική κυβέρνηση που δεν σταματά να πιέζει τα ελληνικά σύνορα, παρά το ότι αναγκαστικά μετακινήθηκαν πλέον από τον Εβρο οι μετανάστες που η ίδια εκεί είχε μεταφέρει. Επί πολλές ημέρες πριν τα άγρια επεισόδια στα σύνορα συνεχίζονταν καθημερινά με τον τουρκικό στρατό να τους τροφοδοτεί με υλικά που εκτοξεύονταν ασταμάτητα προς την ελληνική πλευρά των συνόρων. Τελικά, η Ελλάδα απέκρουσε εξαιρετικά επιτυχώς την ιδιότυπη αυτή απόπειρα εισβολής. Οσο για τις παραβιάσεις; Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Τελικά, ο Ερντογάν μοιάζει σαν να πάσχει από έναν ιδιότυπο ιό όχι του αναπνευστικού, αλλά αθεράπευτης τρέλας εναντίον της Ελλάδας.