Θα μάθουμε κάτι από τις εμπειρίες μας;

Η Ντόρις Λέσινγκ υποστήριζε πως «η μορφή εμπειρίας που δεν διδάσκει τίποτα στους ανθρώπους είναι η πολιτική εμπειρία» (Χρυσό σημειωματάριο, Καστανιώτης, μετάφραση Μαργαρίτα Μπονάτσου, σ. 510). Ο κορωνοϊός δοκιμάζει αυτή την άποψη. Αμέσως με το ξέσπασμα της επιδημίας ακούστηκαν φωνές που ξεσπάθωσαν κατά της απουσίας ενός υγιούς κράτους παροχής κοινωνικών υπηρεσιών στα δημόσια αγαθά που θα έπρεπε να έχει η χώρα. Αφήνω εδώ κατά μέρος πως κάποιοι αναφερόμενοι σε δημόσια αγαθά εννοούν τη «γραφειοκρατία» γύρω απ’ αυτά και όχι τις υπηρεσίες τους. Είναι όμως οι ίδιοι που τώρα υποστηρίζουν αυτό το κράτος υπηρεσιών, όταν στο δίλημμα υπηρεσίες ή επιδόματα απαντούσαν πάντοτε υπέρ των επιδομάτων.