Δύο σημαίες της πατρίδας μας. Η μία απ’ το πρωί χθες κυμάτιζε μεσίστια στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Ηταν εξάλλου η εντολή του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Μια ελάχιστη μα πυκνή ένδειξη τιμής και πένθους. Η δεύτερη σημαία ήταν αυτή που τύλιγε χθες το φέρετρο του εμβληματικού Ελληνα, αγωνιστή της Αριστεράς και της δημοκρατίας, Μανώλη Γλέζου. Και η εικόνα του ύστατου αποχαιρετισμού του, στο Α’ Νεκροταφείο, επίσης, μέσα σε μια μέρα συννεφιασμένη και έρημη από τα έκτακτα μέτρα λόγω της πρωτόγνωρης πανδημικής κρίσης, παράξενη μα συγκινητική. Εδώ, στο Α’ Νεκροταφείο, δημοσία δαπάνη όπως αποφάσισε η κυβέρνηση και σε τάφο που παραχώρησε ο Δήμος της Αθήνας, γράφτηκε η τελευταία βιολογική σελίδα για τον Γλέζο. Τώρα σειρά έχει η Ιστορία, στην οποία πέρασε ήδη όσο ήταν εν ζωή με την αντιστασιακή του δράση. Την παράτολμη και γενναία του κίνηση μαζί με τον Λάκη Σάντα να αποκαθηλώσουν τη σβάστικα απ’ την Ακρόπολη το 1941. Με τους αγώνες του – συνυφασμένους με όλα τα νεότερα πολιτικά γεγονότα. Εδώ ήταν η οικογένειά του. Η αγαπημένη του σύντροφος, σύζυγος Τζώρτζια. Tα δύο παιδιά του (με τους/τις συζύγους τους) και τα τέσσερα εγγόνια του. Και όπως ο Γλέζος είχε επιθυμία και το είχε διατυπώσει με σαφήνεια, χοροστάτησε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος στην εξόδιο ακολουθία του στον ναό των Αγίων Θεοδώρων του νεκροταφείου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή