Στις 30 Μαρτίου, το COVID-19 Response Team του Imperial College London παρουσίασε μια έκθεση αναφορικά με τις επιπτώσεις των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων διαφόρων χωρών, έναντι της πανδημίας. Για τους υπολογισμούς χρησιμοποίησαν ως εργαλείο ένα προγνωστικό μοντέλο για την ερμηνεία του αντίκτυπου (semi-mechanistic Bayesian hierarchical model). Η μέθοδος υπέθετε πως οι αλλαγές στον αριθμό αναπαραγωγής κρουσμάτων (ένα μέτρο αναμετάδοσης) αντικατοπτρίζουν τις εφαρμοζόμενες παρεμβάσεις, και όχι οι ευρύτερες σταδιακές αλλαγές στη συμπεριφορά. Το μοντέλο εκτίμησε αυτές τις μεταβολές υπολογίζοντας τον χρόνο αναδρομικά. Δηλαδή πηγαίνοντας προς τα πίσω, υπολόγισαν τους θανάτους που καταγράφηκαν με την πάροδο του χρόνου για να εκτιμήσουν τη μετάδοση που συνέβη αρκετές εβδομάδες πριν, και το μοντέλο συνυπολόγιζε τη χρονική καθυστέρηση μεταξύ της αρχικής μόλυνσης από τον ιό και του θανάτου. Μία από τις βασικές παραδοχές του μοντέλου είναι ότι κάθε παρέμβαση έχει το ίδιο αποτέλεσμα στον αριθμό αναπαραγωγής κρουσμάτων και μεταξύ των χωρών, αλλά και με την πάροδο του χρόνου. Αυτό τους επέτρεψε να αξιοποιήσουν περισσότερα δεδομένα σε όλη την Ευρώπη ώστε να εκτιμήσουν αυτές τις επιπτώσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή